راضیه محمدزاده ( کارشناس مسائل تربیتی و مذهبی ) : نقش زنان در زندگی هدایت‌ گری و آرامش‌ گری است که این دو نقش را ابتدا باید برای همسران خود ایفا کنند و بعد از آن برای فرزندان‌شان .
خانواده نقش مهمی در تربیت فرزندان دارد ، جایگاه انسان‌ سازی و تربیت انسان‌ها در خانواده است. اسلام تاکید زیادی دارد که سال‌ها قبل از ازدواج به این موضوع رسیدگی شود چرا که افراد باید توانایی کسب تربیت فرزندان را پیدا کنند.
تربیت دینی تربیتی است که زمینه الهی شدن انسان را به فعلیت برساند. اسلام هم روی تربیت و هم روی تزکیه تاکید زیادی دارد. تربیت دینی یک تلفیق هنرمندانه از ایمان، عمل، دانش و خلاقیت است. ابتدایی‌ترین مساله در تربیت فرزندان هم‌کفو بودن زن و شوهر است و این هم‌کفو بودن قبل از ازدواج به وجود می‌آید.
خانواده‌ها اگر می‌خواهند فرزندان خود را خوب تربیت کنند باید به حقوق همدیگر احترام بگذارند. نکته مهمی که در تربیت فرزندان مهم است این است که مادران در دوران بارداری ، شیردهی و انعقاد نطفه باید نکات دینی و اسلامی را رعایت کنند که هر کدام از این‌ها در اسلام مورد تاکید زیادی قرار گرفته است.
در این راستا مادر شیخ مرتضی انصاری می‌گوید من در تمام مدت با وضو به فرزندم شیر می‌دادم و این کار در تربیت او تاثیر بسزایی داشته است.
ما باید بدانیم اسلام از ما چه می‌خواهد و جامعه حال حاضر ما چگونه شده است. اسلام از مادران تربیت فرزند را می‌خواهد. مهم‌ترین نقش یک زن هدایت‌ گری و آرامش‌ دهی است که در آیه ۲۱ سوره روم به این موضوع اشاره شده است، پس مادران نباید مسوولیت خود را با جایی مثل مهد کودک تقسیم کنند.
اگر فرزند، از پدر و مادر محبت ببیند در روحیه او تاثیر زیادی می‌گذارد. مهم‌ترین نقش مادر ، سازندگی است. اگر به زندگی حضرت زهرا (س) و ام‌البنین (ع) دقت کنیم می‌بینیم که فرزندان آنها همواره در دامان مادرشان بوده‌اند پس نقش مادری اهمیت زیادی دارد.
اگر می‌خواهیم فرزندان ما مذهبی شوند باید طبق اسلام عمل کنیم ، اسلام می‌گوید در تربیت فرزندان تدریجی عمل کنید مثلا تربیت فرزندان را به سه مرحله هفت ساله تقسیم می‌کنند.
هفت سال اول امیری، هفت سال دوم عبد و هفت سال سوم وزیری است. در هفت سال اول که امیری است باید کودک را آزاد بگذاریم و مسائل تربیتی او را به صورت غیر مستقیم به او یاد بدهیم. اسلام می‌گوید وقتی کودک سه ساله شد کلمه “لا اله الا الله” را به او یاد بدهیم. در سه ماه و هفت روز که بود کلمه “محمد رسول الله” را به او یاد بدهیم.
زندگی مذهبی تابع آداب و ضوابطی است که کودک از دوران خردسالی باید بکوشد خود را با آنها تطبیق دهد مثل وقت‌شناسی، رعایت حقوق دیگران و رعایت نظم و انضباط و امثال این‌ها.
ما باید به کودکان به گونه‌ای آموزش بدهیم که این آموزش بعدا نیاز به اصلاح نداشته باشد. ما باید یک فرهنگ متعالی از دین به فرزندان یاد بدهیم، همان‌گونه که آنها به لباس نو و نظافت علاقه‌مند هستند باید به مذهب هم علاقه داشته باشند نه اینکه به گونه‌ای باشد که اگر قرار است چیزی از دین یاد بگیرند به اجبار باشد.