وی هنوز ۱۴ سال بیش نداشت که در جریان تظاهرات مردم نیارق بر علیه رژیم ستم شاهی در تاریخ هجدهم دی ماه سال ۱۳۵۷ از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

با شروع انقلاب اسلامی همگام با مردم در اعتصابات ، تظاهرات و راه پیمایی ها شرکت می کرد و بدین گونه اعتراض خود را نسبت به ظلم و بیدادگری و خفقان حاکم بر جامعه و سلب آزادی از مردم نشان می داد. وی در سال ۱۳۵۷ در آخرین راهپیمایی خود در حالی که مشت گره کرده اش رو به خاندان پهلوی داشت با سفیر یک تیری رها شده از دژخیم پهلوی که بر قلبش ؛‌ خانه معبودش نشست؛ به گلستان لاله های انقلاب اسلامی پیوست.