در حدیث صحیحی از امام صادق (ع) نقل شده ، فاطمه ‏ی زهرا علیه االسلام هنگام شتافتن به زیارت قبور شهدا در احد (محل جنگ بین سپاه اسلام و مشرکین ) را دقیقاً نشان می‏داد و این می‏رساند که آن حضرت در این جنگ حضور داشته ، هرچند آمدن او بعد از مجروح شدن پیامبر (ص) صورت گرفته باشد.

ابن ابی‏ الحدید از واقدی نقل می‏کند که :

خرجت فاطمه(س) فی نساء، و قد رأیت الذی بوجه ابیها (ص) فاعتنقته، و جعلت تمسع الدم عن وجهه…(۱)

فاطمه(س) با گروهی از زنان مدینه از خانه خارج شد و چون چهره‏ ی مجروح پدرش را دید، او را در آغوش گرفته و خون از صورت مبارکش پاک می‏کرد . سپس آبی فراهم نمود و خون های چهره رسول خدا را شست و شمشیر او را پاک کرد و آبی به دست آن حضرت داد که بیاشامد ، ولی ممکن نشد.

در این تاریخ آمده است: زنانی که از مدینه آمده بودند چهارده نفر بودند، که فاطمه(س) یکی از آنان بود، آنان نان و آب با خود حمل می‏کردند و در کنار رزمندگان به آنها آب و نان می‏دادند و جراحاتشان را پانسمان می‏نمودند.(۲)

خوانندگان عزیز ملاحظه می‏کنند که فاطمه(س) تنها در چهارچوبه‏ی خانه زندگی ننموده ، بلکه او ضمن حفظ قداست و تقوا، در هنگام لزوم به اجتماع قدم گذاشته و یاری‏رسان رزمندگان اسلام بوده است.

پی نوشت :
——————————————————————-
۱ـ شرح نهج ‏البلاغه، ج ۱۵، ص ۳۵- ۳۶.
۲- و کن اربع عشره امرأه، قد جئن من المدینه یتلقعین الناس، منهن فاطمه علیهاالسلام یحملن الطعام والشراب علی ظهورهن و یسقین الجرحی و یداوینهم.