امام خامنه ای :

مردواره کردن زن ؛ یعنی به دنبال این بودند که مشاغل گوناگونی که با ساخت جسمی و عصبی و فکری مرد سازگارتر است را بکشانند به سمت بانوان و زنان ، و این را یک افتخار برای زن و یک امتیاز برای زن قرار بدهند . ما در مقابل این [گفتمان غرب در مورد زنان] دچار انفعال شدیم ، یعنی دوْر خوردیم؛ ما هم نادانسته ، ناخواسته ، این گفتمان را قبول کردیم . میبینید ما الان افتخار میکنیم که فلان تعداد زن ، در فلان بخشهای اجرایی کشور داریم . اشتباه نشود ، از اینکه این بانوان در این مناصب اجرایی باشند من هیچ مشکلی ندارم ؛ یعنی منع نمیکنم ، نفی نمیکنم ، ایرادی هم برایش قائل نیستم .

فرض کنید وزیر بهداشت ما یک خانم بود ، یا معاونین رئیس‌ جمهور مثلاً یا بخشهای مختلف در بینشان بانوان هستند ، این از نظر من اشکالی ندارد – آنچه اشکال دارد ، افتخار به این است ؛ که ما به رخ دنیا بکشیم که ببینید ، ما در بخشهای اجرایی اینقدر زن داریم ! این همان دوْر خوردن است ، این همان منفعل شدن است ؛ این افتخاری ندارد . خیلی خب ، یک خانمی است، ارزشهایی داشته ، توانایی هایی پیدا کرده، مناسبِ این مقام شده ؛ خیلی خب ، بگذارند ، خلاف قانون هم که نبوده ؛ امّا اینکه ما به این افتخار بکنیم که ببینید، ما این تعداد خانمِ مسئولِ در بخشهای اجرایی داریم ، این غلط است.

اگر ما افتخار کنیم که این تعداد خانم روشنفکر ، خانم تحصیلکرده داریم ، این خوب است ، این جا دارد ؛ اگر بگوییم این مقدار خانم نویسنده ، خانم فعّال فرهنگی یا فعّال سیاسی داریم ، اشکالی ندارد؛ اگر بگوییم این مقدار خانم شهادت‌ طلب و مجاهده‌کار در میدانهای گوناگون داریم ، این خوب است ؛ اگر بگوییم این مقدار خانمی که در عرصه‌های سیاسىِ انقلابی فعّالند گوینده‌اند ، نویسنده‌اند – داریم ، این خوب است ؛ افتخار به اینها خوب است ؛ امّا افتخار به اینکه ما این تعداد وزیر زن، این تعداد نماینده‌ی زن ، این تعداد معاونِ بخشهای مختلفِ زن ، این تعداد رئیس مؤسّساتِ تجاری زن داریم ، افتخار به این غلط است؛ این انفعال در مقابل آنها است.

مگر بنا بوده ما کارهای مردانه را به زنها بدهیم؟ نه، جایگاه زن و هویّت و شخصیّت زن ، در جنس خود زن یک هویّت بسیار بالا و با کرامتی است ، از بعضی جهات از مردها بالاتر است . در مجموع هم که نگاه کنیم ، زن و مرد فرقی ندارند؛ از لحاظ خلقت، از لحاظ خصوصیّاتِ کیان طبیعی شان که خدای متعال خلق کرده ، یک امتیازاتی جانب زنانه دارد ، یک امتیازاتی جانب مردانه دارد ؛ خدای متعال یک مقدار خصوصیّاتی را به این جنس داده ، یک مقدار خصوصیّاتی را به آن جنس داده ؛ یک برجستگیها و ارزشهایی این دارد ، یک برجستگیها و ارزشهایی آن دارد؛ لذا است که با همدیگر از لحاظ آنچه که مربوط به انسانیّت است هیچ فرقی ندارند ، هیچ تفاوتی ندارند ؛

در آن چیزهایی که خدای متعال برای انسان قرار میدهد -از لحاظ حقوق انسانی ، از لحاظ حقوق اجتماعی، از لحاظ ارزشهای معنوی و سیر تکامل معنوی- هیچ فرقی ندارند ؛ یعنی یک مردی مثل علىّ‌ بن‌ ابی‌ طالب میشود ، یک زنی مثل فاطمه‌ی زهرا میشود ؛ یک مردی مثل عیسی میشود ، یک زنی مثل مریم میشود؛ تفاوتی ندارند با همدیگر . پس این نگاهْ درست است که ما زن را در جنسیّت خودش -همان‌جور که هست، زن واقعی ، مؤنّث واقعی- بشناسیم ، و ببینیم چه ارزشهایی میتواند این فرد متعلّق به این جنس را یا این جامعه‌ی این جنسیّت را رشد بدهد و تعالی ببخشد؛ این نگاه، نگاه درست است . ما نباید در مقابل نگاه غرب دچار این انفعال میشدیم که متأسّفانه شدیم.

بیانات در دیدار جمعی از بانوان فرهیخته‌ی حوزوی و دانشگاهی ۱۳۹۲/۰۲/۲۱